Klasztor OO. Bernardynów i Parafia
Wniebowzięcia NMP w Warcie

MULTIMEDIA

HISTORIA KOŚCIOŁA OO. BERNARDYNÓW W WARCIE


1457  Mieszczanie Wartscy, Świętosław i Anna Darmopychowie oraz Dorota Kurska i Dorota Zarębina, ofiarowują ziemię pod budowę kościoła i klasztoru oo. Bernardynów. 
1468  Kanonik Kruszwicki ks. Gerard z Brudzewa, buduje drewniany kościół i klasztor. Sprowadzenie oo. Bernardynów do Warty. 
1482  Po dwukrotnych pożarach gwardian o. Paweł Dobroń z Warty kładzie fundamenty pod budowę murowanego kościoła i klasztoru. Kościół wybudowano w stylu gotyckim. 
1498; 1593  Królowie Jan Olbracht i Zygmunt III potwierdzają zapisy i nadania ziemi dla klasztoru. 
1516  O. Franciszek z Sieradza wykonuje polichromię kościoła (zachowały się tyko fragmenty w prezbiterium i krużganku klasztornym) oraz do wielkiego ołtarza maluje tryptyk „wniebowzięcie (zachowana część środkowa znajduje się obecnie w katedrze włocławskiej). 
1610 -1612  Z funduszów Wojciecha Kobierzyckiego z Lipic dobudowano boczną kaplicę św.Anny w stylu renesansowym. 
1625 -1630  Kościół otrzymuje obrazy szkoły Tomasza Dolabelli  „Sad Boży" „Wizja św. Antoniego" i „Wizja św. Stanisława". 
1640  Powstaje renesansowy marmurowy sarkofag Sługi Bożego Rafała z Proszowic i płaskorzeźba o. Melchizedeka z Warty. 
1666  Dobudowano barokową wieżę z prawej strony fasady kościoła. 
1696 -1708  Gruntowny remont kościoła. Wymiana fundamentów. Przebudowa sklepienia z gotyckiego na barokowe. Poszerzono filary, sklepienie w nawie podwyższono o siedem łokci. Ołtarz główny zmieniono z gotyckiego na barokowy. Pracami kierował architekt włoski Antonio Wini. Na cmentarzu wzniesiono kaplicę św. Barbary z funduszów Jana Wolskiego  skarbnika wieluńskiego. Organy wykonują Bracia Bernardyni: Antoni z Wilna i Klemens Łopiński. 
1724 -1726  Artysta rzeźbiarz Stanisław Wolniewicz wykonuje ołtarz Sługi Bożego Rafała z Proszowic, św. Franciszka oraz według wszelkiego prawdopodobieństwa Matki Bożej, św. Antoniego oraz ambonę Złocenia tych prac oraz chóru wykonał br. Jacek Uzdowski. 
1756  Artyści bernardyńscy: br. Walenty Żebrowski, br. Cyprian Kayzer, br. Błażej Kopański wykonują polichromię w kaplicy św. Anny. 
1756 -1762  Wykonanie polichromii w prezbiterium i nawie przez tych samych braci zakonnych. 
1761  Dobudowano drugą barokową wieżę i kruchtę. 
1795 -1836  Założenie przez oo. Bernardynów szkoły elementarnej i średniej oraz seminarium nauczycielskiego. 
1864  Na mocy dekretu carskiego kasacyjnego, klasztor konwentem etatowym. 
1898  Wywiezienie zakonników. Opiekę nad kościołem przejmują księża diecezjalni.
1908  Założenie szpitala dla nerwowo i psychicznie chorych w budynkach poklasztornych. 
1929  Powrót oo. Bernardynów do kościoła i części klasztoru. 
1937  Odnowienie polichromii w prezbiterium przez artystę malarza Jana Migdalskiego. 
1941  Zamknięcie kościoła i usunięcie zakonników przez Niemców. Kościół zamieniono na magazyn zboża. 
1945  Powrót zakonników. 
1957  Gruntowna konserwacja polichromii w kaplicy św. Anny wykonana przez artystów konserwatorów z państwowej pracowni konserwacji zabytków z Warszawy. 
1963-1967  Gruntowna konserwacja polichromii w głównej nawie wykonana przez artystę konserwatora mgr. Danutę Majda i zespół. 

Pielgrzymi i turyści przybywający do naszego kościoła, mogą poprosić o przewodnika, który przedstawi historię.
Prosimy kontaktować się z br. Hiacyntem - tel. 886 046 932