1457 Mieszczanie
Wartscy, Świętosław i Anna Darmopychowie oraz Dorota Kurska i Dorota
Zarębina, ofiarowują ziemię pod budowę kościoła i klasztoru oo.
Bernardynów.
1468 Kanonik Kruszwicki ks. Gerard z Brudzewa, buduje drewniany kościół i klasztor. Sprowadzenie oo. Bernardynów do Warty.
1482 Po
dwukrotnych pożarach gwardian o. Paweł Dobroń z Warty kładzie
fundamenty pod budowę murowanego kościoła i klasztoru. Kościół
wybudowano w stylu gotyckim.
1498; 1593 Królowie Jan Olbracht i Zygmunt III potwierdzają zapisy i nadania ziemi dla klasztoru.
1516 O.
Franciszek z Sieradza wykonuje polichromię kościoła (zachowały się tyko
fragmenty w prezbiterium i krużganku klasztornym) oraz do wielkiego
ołtarza maluje tryptyk „wniebowzięcie (zachowana część środkowa znajduje
się obecnie w katedrze włocławskiej).
1610 -1612 Z funduszów Wojciecha Kobierzyckiego z Lipic dobudowano boczną kaplicę św.Anny w stylu renesansowym.
1625 -1630 Kościół otrzymuje obrazy szkoły Tomasza Dolabelli „Sad Boży" „Wizja św. Antoniego" i „Wizja św. Stanisława".
1640 Powstaje renesansowy marmurowy sarkofag Sługi Bożego Rafała z Proszowic i płaskorzeźba o. Melchizedeka z Warty.
1666 Dobudowano barokową wieżę z prawej strony fasady kościoła.
1696 -1708 Gruntowny
remont kościoła. Wymiana fundamentów. Przebudowa sklepienia z
gotyckiego na barokowe. Poszerzono filary, sklepienie w nawie
podwyższono o siedem łokci. Ołtarz główny zmieniono z gotyckiego na
barokowy. Pracami kierował architekt włoski Antonio Wini.
Na cmentarzu wzniesiono kaplicę św. Barbary z funduszów Jana Wolskiego skarbnika wieluńskiego.
Organy wykonują Bracia Bernardyni: Antoni z Wilna i Klemens Łopiński.
1724 -1726 Artysta
rzeźbiarz Stanisław Wolniewicz wykonuje ołtarz Sługi Bożego Rafała z
Proszowic, św. Franciszka oraz według wszelkiego prawdopodobieństwa
Matki Bożej, św. Antoniego oraz ambonę Złocenia tych prac oraz chóru
wykonał br. Jacek Uzdowski.
1756 Artyści bernardyńscy: br. Walenty Żebrowski, br. Cyprian Kayzer, br. Błażej Kopański wykonują polichromię w kaplicy św. Anny.
1756 -1762 Wykonanie polichromii w prezbiterium i nawie przez tych samych braci zakonnych.
1761 Dobudowano drugą barokową wieżę i kruchtę.
1795 -1836 Założenie przez oo. Bernardynów szkoły elementarnej i średniej oraz seminarium nauczycielskiego.
1864 Na mocy dekretu carskiego kasacyjnego, klasztor konwentem etatowym.
1898 Wywiezienie zakonników. Opiekę nad kościołem przejmują księża diecezjalni.
1908 Założenie szpitala dla nerwowo i psychicznie chorych w budynkach poklasztornych.
1929 Powrót oo. Bernardynów do kościoła i części klasztoru.
1937 Odnowienie polichromii w prezbiterium przez artystę malarza Jana Migdalskiego.
1941 Zamknięcie kościoła i usunięcie zakonników przez Niemców. Kościół zamieniono na magazyn zboża.
1945 Powrót zakonników.
1957 Gruntowna
konserwacja polichromii w kaplicy św. Anny wykonana przez artystów
konserwatorów z państwowej pracowni konserwacji zabytków z Warszawy.
1963-1967 Gruntowna konserwacja polichromii w głównej nawie wykonana przez artystę konserwatora mgr. Danutę Majda i zespół.
Pielgrzymi
i turyści przybywający do naszego kościoła, mogą poprosić o
przewodnika, który przedstawi historię.
Prosimy kontaktować się z br.
Hiacyntem - tel. 886 046 932